KARDEŞ KISKANÇLIĞI
“Ben kardeş istiyorum. Benim de kardeşim olsun artık.” cümleleri ne kadar tanıdık olsa da bu masum istek o kadar da kalıcı bir istek değildir. Çocukların doğası değişkendir. Bu değişkenlik içinde istekleri de kolayca değişmektedir. Doğal olarak “Ah ne güzel, çocuğum artık bir kardeşi olmasına hazır.” gibi bir düşünceye kapılmak da çok doğru olmayabilir. Bu kararı ebeveynlerin vermesi en doğru olandır. Çünkü çocuk, beklenen kardeşin dünyaya gelmesiyle bu isteğinden aniden vazgeçer. Kardeş kavramını tam olarak bilemediği için dillendirdiği bu istek aslında yalnızca birlikte oyunlar oynayabileceği bir arkadaşa duyulan istekten kaynaklanmaktadır. O sadece oyunlarına eşlik edecek bir arkadaşın peşindedir. Bu zamana kadar sadece ona gösterilen ilginin paylaşılmasını ve başka bir çocuğa aktarılmasını kabullenme süreci kolay olmaz. Kardeşi olan her çocuk bir diğerini kıskanır. Kimi bunu çok açık yaşarken kimi gizil duygularla yaşar. Kardeşi olan çocuk için günlük yaşam rutini bozulur ve bir daha eskisi gibi olmaz. Çünkü artık bu rutini paylaşmak zorunda olduğu bir kişi daha vardır. Özellikle yenidoğan kardeşin ebeveynine fiziksel bağımlılığı nedeniyle ilgi almaya muhtaç oluşu çocuğun eskiden kendisine ayrılan zamanlardan bir paydır ve çocuk normalde kendisine ayrılan bu zamanı şimdi bir başka çocuğa ayırıyor oldukları için ebeveynlerine de tepki vermeye başlar. Bazen bunu daha çok ebeveyne yapışıp sürekli ondan sevgi almaya odaklanarak yapar bazen de ebeveynden uzaklaşıp ona hiç yaklaşmayarak yapar. Her çocuk farklıdır ve bu biricikliği içinde farklı tepkiler verir.
Kıskançlık durumuyla karşı karşıya kalındığında neler yapılabilir:
Çocuğunuzun kardeşine karşı gösterdiği olumsuz tepkileri bastırmak yerine onu anladığınızı ifade edin. – “Haklısın, beni de çok yoruyor, ben de bazen ona kızıyorum.”
Farklı ve değerli olduğunu ona sürekli hatırlatın. -“İyi ki benim çocuğumsun.”
Çocuğunuzun kıskanmasının normal olduğunu kabullenin, sevmesi için zoraki çabalara girmeyin.
Kardeşler arasındaki çatışmalarda fiziksel zararlar olmadığı sürece müdahale etmeyin, durumun çözümünü onlara bırakın.
Baş edemediğinizi düşündüğünüz noktada bir uzmana başvurun.
Psikolog Ebru Çakır-Mavi Ağaç Psikoloji
